تأثیر ویژگی‌های فردی و سازمانی بر پذیرش کمتر از واقع گزارش‌ کردن زمان از جانب حسابرس

هدف: هدف این پژوهش بررسی ویژگی‌های فردی و سازمانی بر پذیرش کمتر از واقع گزارش ‌کردن زمان از جانب حسابرس است که می‌تواند بر مذاکرات دستمزد حسابرسان با مشتریان، تحریف زمان بودجه، ارزیابی اثربخش بودن حسابرسی و سرانجام، کیفیت حسابرسی تأثیر منفی داشته باشد. روش: این پژوهش از حیث هدف کاربردی است و در دسته پژوهش‎های پیمایشی ـ توصیفی قرار می‎گیرد. داده‌های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه تکمیل‌شده به‌وسیله 269 نفر از کارکنان مؤسسه‎های حسابرسی عضو جامعه حسابداران رسمی ایران جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل شده است. یافته‎ها: نتایج پژوهش نشان می‌دهد بین سبک‌ رهبری ملاحظات، سبک رهبری ساختار، منبع کنترل درونی و تجربه حسابرس با پذیرش کمتر از واقع گزارش ‌کردن زمان، رابطه منفی و معناداری برقرار است و بین منبع کنترل بیرونی و حسابرسان غیرعضو جامعه حسابداران رسمی ایران با پذیرش کمتر از واقع گزارش ‌کردن زمان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، بین میزان تحصیلات با پذیرش کمتر از واقع گزارش‌ کردن زمان رابطه‌ای مشاهده نشد. نتیجه‎گیری: بر اساس نتایج پژوهش، به مؤسسه‎های حسابرسی پیشنهاد می‌شود که سبک رهبری ملاحظات و ساختار را در مؤسسه اجرا ‌کنند و  بر کار حسابرسانی که باوری به کنترل رویدادها ندارند، موفقیت را به عوامل بیرونی مانند شانس نسبت می‎دهند و از تجربه کمتری برخوردارند، نظارت بیشتری داشته باشند.